Glider crash op de Belevensche Heide - Heemkunde Werkgroep Reusel

De lucht in Reusel zag op dinsdag 19 september 1944 zwart van de vliegtuigen vanwege een grootschalige luchtlandingsoperatie. Market Garden was, na enige twijfel, op 10 september 1944 akkoord bevonden door generaal Eisenhower. Een armada van honderden geallieerde transportvliegtuigen (Dakota’s), zweefvliegtuigen en jachtvliegtuigen kwam overvliegen. Aan veel toestellen, van het type Dakota C-47, was met een kabel een glider bevestigd. Ze vlogen maar een paar honderd meter hoog en zaten vol met paratroepen, jeeps, zendapparatuur, wapens en munitie.

Eén van deze Amerikaans militaire zweefvliegtuigen (een WACO CG-4A), landde echter door pech voortijdig hier op de Belevensche Heide, vlakbij grenspaal 204. De kabel waarmee het toestel werd getrokken brak. De glider had als bestemming landing zone "W" te Son. Alle vier de inzittenden zijn met hun jeep in de richting van Postel gevlucht, maar zijn later alsnog gevangen genomen.

Op deze plek was destijds uitsluitend woeste heide met enkele vennen. Dat de landing met een dergelijk zweefvliegtuig niet op de meest vriendelijke wijze verliep moge duidelijk zijn. Vijandelijk en onbekend gebied droeg niet bepaald bij aan een feestelijke verwelkoming. De glider had volgens overlevering een ijzeren bodem en zou in brand gestoken zijn.

De glider werd gevlogen door F/O Joe Carlson, piloot van de American Air Force. De bemanning van de glider bestond verder uit een drietal manschappen van de Amerikaanse 101ste Airborne Divisie, 907th GFA, B Battery en wel Artillery Officer Lt. James L. Henderson, chauffeur Pfc. John T. Kirk uit Aurora Nebraska en radio operator Pvt. Arnold Roossin.

Het 907ste Glider Field Artillery Battalion steeg op 19 september op uit Engeland vanaf het RAF Chilbolton Airfield. Helaas haalden slechts 24 mannen van deze eenheid van 550 man veilig de landingszone bij Son. Mist was het grootste probleem geweest. Van de 89 zweefvliegtuigen waren er 57 naar Engeland teruggekeerd, 4 waren neergestort en ongeveer 17 waren vermist of neergestort in vijandelijk gebied. Slechts 24 mannen van het bataljon en geen van de twaalf 105-mm. houwitsers waren in de omgeving van LZ “W” geland.

Hij diende in het Amerikaanse leger, veldartillerie, Hij werd gevangen genomen door de Duitsers en overgebracht naar Oflag 64 of 21B Szubin Polen, Altburgund. Begin 1945 werden hij en zijn medegevangenen met geweld naar Oflag XIII-B, Hammelburg, Beieren gebracht. Hammelburg werd eind maart 1945 verlaten en de krijgsgevangenen werden naar Stalag VII-A, Moosburg gebracht waar ze uiteindelijk werden bevrijd. Definitieve informatie aan het einde van de oorlog was “Returned to Military Control, Liberated or Repatriated”. Uit gegevens blijkt dat hij diende in 907th Battalion/Training Battalion Combat/Special Troops Glider Field Artillery.

Hij diende in het Amerikaanse leger, veldartillerie. Hij werd gevangen genomen door de Duitsers en zat gevangen in Stalag 2B Hammerstein (in de omgeving van Koslin - Stolp) West-Pruisen. Definitieve informatie aan het einde van de oorlog was “Returned to Military Control, Liberated or Repatriated”. Uit gegevens blijkt dat hij diende in 907th Battalion/Training Battalion Combat/Special Troops Glider Field Artillery.

Hij diende in het Amerikaanse leger, veldartillerie. Hij werd op 19 september 1944 gevangen genomen door de Duitsers en overgebracht naar Stalag 11B Fallingbostel Pruisen. Definitieve informatie aan het einde van het conflict was “Returned to Military Control, Liberated or Repatriated”. Uit gegevens blijkt dat hij diende in 907th Battalion/Training Battalion Combat/Special Troops Glider Field Artillery.